Bij Laser Sintering, ook wel Selective Laser Sintering (SLS) genoemd, smelt een CO2-laser laag na laag een poeder tot een vast product. De toevoertafel duwt het sinterpoeder omhoog. De tafel met het object zakt gelijktijdig omlaag. Zo wordt laag na laag het product gevormd.
Steeds wordt een laag vers sinterpoeder over het object uitgestrooid. Vervolgens smelt de laser het sinterpoeder plaatselijk aan elkaar. Bij het sinteren verhit de laser de materiaalkorrels tot een temperatuur waarop ze net nog niet smelten. Op die manier groeien de contactpunten tussen de korrels, waardoor een zeer hard materiaal kan ontstaan.
De fabricagekamer wordt geheel afgesloten en verwarmt tot een temperatuur net onder het smeltpunt van het poeder. De laser hoeft het poeder zo maar iets op te warmen te sinteren. Dit versnelt sterk het proces. Een stikstofatmosfeer voorkomt explosie van het poeder.
- Patent: 1989 Carl Deckard universiteit van Texas (In 1979 ontwikkelde R.F. Housholder een soortgelijke methode)
- Voordelen: nauwkeurigheid, grote materialenkeuze, geen ondersteuning nodig
- Nadelen: ruwe oppervlakte, nabehandeling, omvang machine, poreus eindproduct
- Fabrikanten: 3D Systems, EOS, MTT, Phenix Systems, ReaLizer, Stratasys
- Materialen: thermoplastics, metaal poeder, was, keramiek
- Maximale afmeting: 550x550x750 mm, laagdikte 0,1 mm
- Toepassingen: fundamentele prototypes, bevestigingshulpmiddelen, kleine series producten
